Μετά από τουλάχιστον δύο χρόνια ανάπτυξης, το τρίτο Brothers in Arms της Gearbox πλησιάζει επιτέλους στην ημερομηνία κυκλοφορίας του, όπως φάνηκε άλλωστε και από τη μεγάλη σημασία που δόθηκε στον τίτλο κατά τη διάρκεια των φετινών Ubidays. Παρά το γεγονός ότι το παιχνίδι δεν ανήκει στα είδη που προτιμά ο γράφων, ο ενθουσιασμός της ομάδας ανάπτυξης και η προσοχή που έχει δοθεί στο παιχνίδι ως προϊόν, μας έπεισαν να αφιερώσουμε αρκετό από το διαθέσιμο χρόνο μας στο νέο Brothers in Arms, παρόλο που... σε κοντινά περίπτερα ηχούσαν οι σειρήνες του Soul Calibur IV και του Far Cry 2. Αυτό που μας έπεισε τελικά να ασχοληθούμε με τον τίτλο ήταν η ενέργεια, η προσοχή στη λεπτομέρεια, αλλά και η έμφαση στην αφήγηση που χαρακτηρίζουν το Brothers in Arms: Hell's Highway, ίσως το πιο φιλόδοξο και συναρπαστικό μείγμα δράσης και τακτικής που έχουμε δει ποτέ σε ένα tactical shooter που διαδραματίζεται στον B' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο επίκεντρο της εμπειρίας που φιλοδοξεί να προσφέρει το Brothers in Arms: Hell's Highway είναι η μεταφορά του δράματος του B' Παγκοσμίου Πολέμου σε επίπεδο πραγματικών χαρακτήρων. Ο τίτλος διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Market Garden – μιας φιλόδοξης επίθεσης των Συμμάχων στην καρδιά της γερμανοκρατούμενης Ολλανδίας, με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου πριν από τα Χριστούγεννα του 1944. Το σχέδιο ήταν έξυπνο, αλλά παράτολμο. Πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη αεροπορική επίθεση όλων των εποχών στις 22 Σεπτεμβρίου του '44, αμερικανοί αλεξιπτωτιστές έπεσαν στην καρδιά της Ολλανδίας, σε μια προσπάθεια να ανοίξουν ένα διάδρομο μέσα από τις γερμανικές γραμμές, προκειμένου να περάσουν τα συμμαχικά στρατεύματα απευθείας σε γερμανικό έδαφος. Οι ισχυρές γερμανικές δυνάμεις που ήταν τοποθετημένες στην περιοχή, όμως, συνέτριψαν την αισιοδοξία και το θράσος των αμερικανικών δυνάμεων, καθώς αντεπιτέθηκαν αμέσως και έκλεισαν το διάδρομο με αποφασιστικό τρόπο. Ήταν η μεγαλύτερη ήττα των Συμμάχων σε ευρωπαϊκό έδαφος και μια μέρα που έμεινε στην ιστορία ως Μαύρη Παρασκευή. Πρόκειται για μια θεματική επιλογή που έχει άμεσο αντίκτυπο στο πως λειτουργεί η ιστορία. Αν και ο παίκτης γνωρίζει πως οι Σύμμαχοι νίκησαν τελικά τα γερμανικά στρατεύματα, γνωρίζει επίσης πως η επιχείρηση στην οποία καλείται να λάβει μέρος είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Αυτό ενισχύει περισσότερο την αίσθηση εμπάθειας με τους χαρακτήρες του παιχνιδιού, οι οποίοι θα πρέπει να περάσουν μέσα από τις εχθρικές γραμμές σε μια προσπάθεια να σώσουν τις ζωές τους και να ξαναδούν την πατρίδα τους. Είναι αυτό το είδος της στρατιωτικής ιστορίας που μας συγκινεί από την εποχή της Καθόδου των Μυρίων του Ξενοφώντα, μέχρι τη «Διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» του Spielberg. Έχοντας υπόψη του όλο το ιστορικό υπόβαθρο, ο παίκτης νιώθει να συμπάσχει με τον πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, λοχία Matthew Baker, ο οποίος χάνει τη μισή ομάδα του κατά τη διάρκεια της επίθεσης και αποφασίζει να μην αφήσει άλλον στρατιώτη να χαθεί όσο βρίσκεται υπό τις διαταγές του. Αυτό που πραγματικά μας ξάφνιασε ευχάριστα, είναι το πως αυτό το δίλημμα του λοχία Baker περνά και στο σχεδιασμό του παιχνιδιού. Ο παίκτης δεν πρέπει απλά να νοιάζεται για τη δική του επιβίωση, αλλά και για τη σωστή εκμετάλλευση των ομάδων που έχει υπό τις διαταγές του. Κατά τη διάρκεια της επίδειξης του παιχνιδιού στις Ubidays, είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε μια αρκετά προχωρημένη αποστολή, η οποία φέρει τον τίτλο "Black Friday" και η οποία διαδραματίζεται λίγο πριν την κατάρρευση των αμερικανικών δυνάμεων. Ο παίκτης καλείται να ελέγξει τον Baker και τις δύο ομάδες που έχει υπό τον έλεγχό του σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τα γερμανικά στρατεύματα που έχουν αποκλείσει τις εξόδους του Veghel, μιας μικρής ολλανδικής κωμόπολης. Σύμφωνα με τον Randy Pitchford της Gearbox, ο οποίος έκανε μια εκτενή παρουσίαση πριν.. δεήσει επιτέλους να μας δώσει το χειριστήριο για να δοκιμάσουμε μόνοι μας το παιχνίδι, η ομάδα του είχε πρόσβαση σε αρχειακές αεροφωτογραφίες και σε μετεωρολογικά δελτία της εποχής προκειμένου να ανακατασκευάσει τις πραγματικές συνθήκες και την πραγματική εμφάνιση της πόλης το 1944. Η αποστολή διαδραματίζεται τη νύχτα και κάτω από καταρρακτώδη βροχή. Το αποτέλεσμα είναι άκρως ατμοσφαιρικό, αλλά και... άκρως αγχωτικό. Μετά από μερικά μέτρα μέσα στο σκοτάδι, ακούγοντας παντού γύρω μας ανταλλαγές πυρών και βλέποντας φωτοβολίδες να φωτίζουν τον ουρανό, φτάσαμε σε μια πλατεία την οποία είχαν οχυρώσει πρόχειρα οι Γερμανοί, έχοντας εγκαταστήσει παράλληλα και ένα σταθερό πολυβόλο. Κάπου εδώ έγινε αμέσως κατανοητό ότι στο παιχνίδι δεν χωράνε οι προσωπικοί ηρωισμοί και ότι αναγκαστικά πρέπει να καταφύγουμε στη στρατηγική χρήση των ομάδων που μας ακολουθούν, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι χάνουμε τον απευθείας έλεγχο της σύγκρουσης και ότι ρισκάρουμε την απώλεια περισσότερων αντρών (οι οποίοι δεν έχουν την πολυτέλεια ενός respawn σε κάποιο save point). Πατώντας ένα πλήκτρο του χειριστηρίου, ο παίκτης μπορεί να επιλέξει την ομάδα στην οποία θέλει να δώσει διαταγές. Στη συνέχεια, πρέπει να σημαδέψει με τον κέρσορα το σημείο στο οποίο θέλει να δράσει η ομάδα, και να πατήσει την αριστερή σκανδάλη για να δώσει τη διαταγή. Αν ο κέρσορας σημαδεύει απλά χώρο ή κάποια κρυψώνα, τότε η ομάδα θα μετακινηθεί σε εκείνο το σημείο ή θα αναζητήσει κάλυψη. Αν ο κέρσορας σημαδεύει έναν ή περισσότερους εχθρούς, τότε η ομάδα θα επιτεθεί χρησιμοποιώντας τα πιο ισχυρά όπλα που έχει στη διάθεσή της. Για παράδειγμα, το μπλόκο των Γερμανών στην πλατεία δεν μπόρεσε να αντέξει την επίθεση της bazooka team μας, η οποία έκανε κομμάτια τις πρόχειρες οχυρώσεις τους. Η τακτική εξάρτηση από τις ομάδες που έχει υπό τις διαταγές του ο παίκτης, δεν σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να... λερώσει και ο ίδιος τα χέρια του. Ιδιαίτερα σε μια αποστολή που είδαμε, η οποία λάμβανε χώρα σε εσωτερικό χώρο, ο παίκτης έπρεπε όχι μόνο να πάρει πρωτοβουλίες, αλλά και να παρέχει κάλυψη στους υπόλοιπους στρατιώτες της ομάδας. Για την ακρίβεια, το σύστημα κάλυψης και καταστολής είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες μηχανισμούς του νέου Brothers in Arms. Το σύστημα κάλυψης λειτουργεί όπως και σε πολλά άλλα παιχνίδια, με τον παίκτη να χρειάζεται απλά να πατήσει το LB για να κρυφτεί πίσω από ένα εμπόδιο. Αυτό που έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό η Gearbox είναι το ότι ο παίκτης μπορεί να βλέπει και να σημαδεύει με άνεση πίσω από την κρυψώνα του, χωρίς να λείπει το στοιχείο του ρίσκου, καθώς κάθε φορά που ο παίκτης θέλει να πυροβολήσει ενώ είναι κρυμμένος, θα πρέπει να ξεπροβάλλει έστω και λίγο από την κρυψώνα του. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο ρεαλιστικός τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα κατασταλτικά πυρά. Προκειμένου να εξασφαλίσει μια όσο το δυνατόν πιο ασφαλή προσέγγιση για την ομάδα του, ο παίκτης μπορεί να πυροβολά προς τη γενική κατεύθυνση των εχθρών, ακόμα και αν δεν είναι δυνατό να τους πετύχει. Ένας ειδικός μετρητής δείχνει το πόσο... φοβήθηκαν οι εχθρικοί στρατιώτες που βρίσκονται κοντά στο σημείο που σημάδεψε ο παίκτης. Αν ο μετρητής αδειάσει εντελώς, τότε τα εχθρικά πυρά από εκείνη την κατεύθυνση θα πάψουν για λίγη ώρα, ανοίγοντας το δρόμο για τις ομάδες σας. Αν τα πυρά καταστολής σταματήσουν και οι αντίπαλοι νιώσουν πιο ασφαλείς, θα αρχίσουν και πάλι να πυροβολούν από την κρυψώνα τους. Τα γραφικά του Brothers in Arms: Hell's Highway κάνουν χρήση μιας τροποποιημένης έκδοσης της Unreal Engine 3. Αν και τα μοντέλα δεν είναι τα πιο λεπτομερή που έχουμε δει, έχουν αρκετή λεπτομέρεια και εκφραστικότητα. Εκεί που η μηχανή πραγματικά τα καταφέρνει θαυμάσια είναι στα σκηνικά και στα particle effects, όπως αυτά της βροχής στην αποστολή Black Friday, τα οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Όσο για το frame rate, παρέμεινε σταθερό σε όλες τις αποστολές που παίξαμε και είδαμε. Η πιο όμορφη από τις τρεις εκδόσεις του παιχνιδιού ήταν μάλλον του PC, παρόλο που έχει ελάχιστες διαφορές από την έκδοση του X360. Η έκδοση του PS3 που είδαμε να τρέχει, διατηρεί το πολύ σταθερό frame rate, και έχει εξίσου καθαρές υφές με την έκδοση του PC, αλλά όσον αφορά τα φίλτρα και τα εφέ καιρού, έδειξε πως βρίσκεται αρκετά πίσω, με το νερό να είναι σαφώς πιο αραιό και πιο «άκαμπτο» στην πρόσκρουση με άλλα αντικείμενα.
Σχετικά προϊόντα
